برنامه ریزی منابع سازمانی
ENTERPRISE RESOURCES PLANING
سيستمهای برنامه ريزی منابع سازمانی ، يك بسته نرم افزاري مشتمل بر چندين ماژول مرتبط و يكپارچه است كه كليه فرآيندهاي تجاري يك سازمان را، اعم از توليد ، منابع انساني ، مالي، بازاريابي و فروش را پشتيباني كرده که منجر به يكپارچگي وظايف در سازمان ميشود. سيستمهاي برنامهريزی منابع سازمانی ، به مثابه ستون فقرات اطلاعاتي آن سازمان ، از نظر بانكهاي اطلاعاتي و فرآيندهاي سازماني محسوب و به منزله نرم افزاري ، براي پشتيباني فرآيندهاي داخلي سازمان است.
تعریف و ماهیت مكانيزاسيون برنامه ريزی منابع سازمانی عبارت است از علم بكارگيري مجموعهاي از سيستمهای الکترونیکی و کامپیوتری، در تمامی فرایندهای کاری یک سازمان است. البته عملیاتی کردن موثر این مفهوم ، نیازمند بررسی تجارب قبلی مكانيزاسيون در سازمانها و تحلیل مشکلات آنها می باشد.
به كارگيري سيستمهاي مكانيزه در سازمان ها، به دهه ۱۹۶۰ ميلادي برميگردد ، زماني كه اولين سيستمهاي مكانيزه مالي و حسابداري، در شركتهاي تجاري و صنعتي شكل گرفتند. به مرور و با توسعه فن آوريهاي رايانه، كاربرد فن آوري اطلاعات و برنامه ريزی منابع سازمانی در سازمانها نيز رشد کرده، سيستمهاي مكانيزه عملياتي در بخشهاي مختلف سازمانها ايجاد شدند. در دهه ۱۹۷۰ ميلادي، سيستمهاي اطلاعات مديريت شكل گرفتند که با بهره گيري از اطلاعات سيستمهاي عملياتي موجود، اطلاعات و گزارشهاي مديريتي مورد نياز مديران را فراهم ميكردند. اين سيستمها با ارائه اطلاعات مناسب، مديران را در ارزيابي كسب و كار خود ياري ميرساندند. اطلاعات ارائه شده به وسیلهی اين سيستمها ، در تجزيه و تحليلهاي بودجه و هزينه مورد استفاده قرار ميگرفت. با بهره گيري از اين سيستمها، دادههاي سازمان در حجم بسيار زياد و در قالب سيستمهاي پايگاه داده، نگهداري شده، پردازش و تحليل اين داده ها در سرعتي بسيار بالاتر از پردازشهاي دستي، ميسر ميگرديد.
برنامه ریزی منابع سازمانی چیست و وجه تمایز آن با نرم افزارهای جزیره ای در کجاست؟
کلمه ERP در اصل مخفف واژگان Enterprise Resources Planning به معنی سامانه تخصیص و برنامه ريزی منابع سازمانی است که طیف وسیعی از فعالیتهای مختلف را که به بهبود عملکرد سازمان منتهی می شود، را در بر دارد. با نگاه مدیریتی، ERP – Enterprise Resources Planning یک تفکر استراتژیک است که یکپارچگی تمام سازمان را در جهت بهبود و تسریع فرآیندهای داخلی وخارجی کسب و کار ، افزایش بهره وری و سود با استفاده از ابزار نرم افزاری محقق می نماید.
عموما ابزارهای نرم افزاری که به صورت مجزا و یا جزیره ای در سازمانها تهیه شده و یا استقرار پیدا می کنند دچار کاستی های فراوانی می باشند که در طول زمان هزینه های سنگینی را به سازمان و منابع آن وارد می نمایند ، این نقصان در تصمیم گیری و تصمیم سازی مدیریت حائز اهمیت می باشد در صورتی که استفاده از ابزارهای برنامه ریزی منابع سازمانی(Enterprise Resources Planning) کلیه عوامل لازم را فراهم نموده و تحت پوشش قرار می دهد.
مزایا سیستم های یکپارچه و تمایزات آن با نرم افزار های جزیره ای چیست ؟
– ایجاد گزارشات تحلیلی و استراتژیک یکپارچه از تمام فعالیتها و فرایند های سازمانی به راحتی امکان پذیر خواهد بود.
– به دلیل یکپارچگی نرم افزارها، با ایجاد تغییر در یک قسمت اصلی، تغییرات در زیر مجموعه های آن قسمت نیز اعمال خواهد گردید.
– فرآیند اخذ پشتیبانی و بازیابی اطلاعات با سرعت و دقت بالاتری انجام می گردد.
– امنیت اطلاعات در سازمان تضمین می گردد.
– گزارشات استاندارد خواهد شد و با مبانی و ورودی های یکسانی تهیه خواهد شد.
– سرعت جمع آوری اطلاعات و تحلیل آنها به نحو قابل ملاحظه ای افزایش پیدا خواهد کرد.
– امکان بروز خطا و ثبت دوباره اطلاعات کاهش پیدا خواهد کرد.
– توسعه نرم افزارها، در صورت توسعه سازمان ، به سهولت امکان پذیر خواهد بود.
– امکان بهبود و توسعه نرم افزارها با نگاه یکپارچه و فرایندی خواهد بود.
– سازمان به جای تعامل با چند تامین کننده نرم افزاری، با یک تامین کننده تعامل خواهد داشت.
– تمامی استفاده کنندگان نرم افزار با یک واسطه کاربری یکسان کار خواهند کرد.
– امکان ایجاد کارتابلهای متمرکز فرآیندی وجود خواهد داشت.